Tanım: Özofagus polipleri, özofagus mukozasından köken alan ve genellikle benign olan çıkıntılardır. Bu polipler, endoskopik incelemelerde rastlantısal olarak tespit edilebilir.
Türleri:
Fibrovasküler Polipler: En sık görülen benign özofagus polipleridir. Genellikle özofagusun üst bölümünde yer alır ve submukozal bağ dokusu, yağ dokusu ve damarlar içerir.
İnflamatuvar Polipler: Kronik inflamasyona bağlı olarak gelişen poliplerdir. Özellikle reflü özofajiti olan hastalarda görülebilir.
Adenomatöz Polipler: Özofagusta nadir görülen prekanseröz lezyonlardır. Adenokarsinom gelişme riski taşırlar ve bu nedenle endoskopik olarak çıkarılmaları önerilir.
Klinik Bulgular:
Asemptomatik: Çoğu özofagus polipi semptom vermez ve genellikle rastlantısal olarak saptanır.
Disfaji: Büyük polipler, yutma güçlüğüne neden olabilir.
Regürjitasyon veya Kanama: Poliplerin büyüklüğüne ve yerleşimine bağlı olarak nadir de olsa regürjitasyon veya kanama görülebilir.
Tanı:
Üst Gastrointestinal Endoskopi (EGD): Poliplerin tespiti ve değerlendirilmesi için en yaygın kullanılan yöntemdir. Endoskopik inceleme sırasında poliplerin boyutu, yeri ve görünümü değerlendirilir, gerekirse biyopsi alınır.
Histopatolojik İnceleme: Poliplerin malignite potansiyelini değerlendirmek için biyopsi örnekleri histopatolojik olarak incelenir.
Tedavi:
Endoskopik Polipektomi: Küçük ve benign polipler için genellikle endoskopik olarak çıkarılmaları yeterlidir.
Cerrahi Rezeksiyon: Büyük, semptomatik veya malign potansiyel taşıyan poliplerde cerrahi müdahale gerekebilir.
Takip: Özellikle prekanseröz özellikler taşıyan polipler için düzenli endoskopik izlem önerilir.
